{jcomments off}

Monday July 5.

Om kwart over zeven opgestaan en de laatste dingetjes ingepakt. Wachten op de taxi. Zal die wel op tijd komen? Die kwam op tijd en om even over tienen waren we in de vertrekhal. Inchecken op Schiphol verliep lekker snel en ook de douane gaf geen problemen. Genoeg tijd om rond te kijken en geld uit te geven. De jongens bleken aan nieuwe zonnebrillen toe. Uiteraard moesten er nog wat geurmiddelen aangeschaft worden. Verder nog wat gedronken en om half een gedineerd bij McDonalds. Kunnen we er vast aan wennen. In Florida zal het daar wel niet van komen. Om twee uur zaten we allemaal in het vliegtuig en konden we opstijgen. Nou, toch niet. Er was een technisch probleem waarvoor technici(!) moesten komen. Dat duurde dus wel even. Gelukkig kregen we na drie kwartier de mededeling dat het probleem verholpen was. De computer moest gereset worden. Gebruiken ze Windows? Ctr+Alt+Delete en we kunnen weer vliegen. Na voor de rest een voorspoedige vlucht landde we op Orlando om even voor zes uur lokale tijd. Al snel stonden we in de rij bij de grensbewaking. Aangezien we bijna achterin in vliegtuig zaten stonden we uiteraard ook achterin de rij. En die ging niet zo snel. Iedereen moet zijn paspoort overhandigen en nuttige vragen beantwoorden. “Waar kom je vandaan?”, “Wat kom je hier doen?” etc. Kan je maar beter serieus beantwoorden. En een afdruk van alle vingers en een foto.  

Uiteindelijk mochten we toch US grondgebied betreden. Dan de koffers ophalen. Die kwamen redelijk snel. Logisch natuurlijk als je bijna een uur ergens anders heb staan wachten. Met de koffers naar de uitgang. Tenminste dat dachten we. Even verderop moesten we de koffers weer inleveren. Die gingen dan weer op transport naar de hoofdterminal. Wij mochten ons bij een scan gaan melden. Schoenen uit, riem af, zakken leeg en laptop, kamera e.d. uit de tassen. Vervolgens met een shuttletrein naar de hoofdterminal. En daar dus weer naar een band om te wachten op de koffers. Na een half uurtje kwamen die ook. Bij Alamo eerst even langs de balie om de de besproken huurauto te regelen. Uiteraard de vraag of de gereserveerde auto wel groot genoeg is voor vijf personen en alle bagage. Eigenlijk kan het niet passen in een minivan. Voor $ 98 hadden we een mooie upgrade. Nou, we gingen het er toch maar mee doen. Aan de overkant van de terminal konden we vervolgens de auto ophalen (“Daar staan ze. Kies er maar een uit”). De auto, een Dodge Caravan, bleek voldoende ruimte te hebben met zes zitplaatsen en bagageruimte waar we het dubbele in kwijt gekunt hadden. Eindelijk op weg naar het hotel.

Toch wel erg handig de TomTom met US map. Het hotel, Loewe Royal Pacific Resort bleek een aardig optrekje. De kamer niet al te groot maar goed te doen. De vermoeidheid begon op te spelen. In Nederland was het inmiddels al na tweeën ’s nachts. Maar we hadden ook wel veel honger. De voedselvoorziening in het vliegtuig was redelijk maar niet afdoende. Het hotel beschikt gelukkig over voldoende eetgelegenheid. Jake’s werd ons aanbevolen. En terecht. Eerst iets gedronken en daarna lekker gegeten. En toen gingen de kaarsjes uit.

 Volgende dag