Sunday 25 July
We waren enigszins bijtijds opgestaan. Eerst even een ontbijten en dan inpakken en opruimen. De camper moest ingeleverd worden. Het inpakken van de koffers ging eigenlijk wel snel. De camperspullen, zoals handdoeken, beddengoed, etc. moesten we op het achterbed leggen. Alle spullen die we niet meer nodig hadden, zoals de BBQ,hebben we weggegooid. Nog bruikbare etenswaren zijn naar de buren gegaan die er erg blij mee waren. Vanaf de campground was het ongeveer een half uur rijden naar het verhuurbedrijf. Daar aangekomen kregen we een onaangename verrassing. De verhuurafdeling was op zondag niet open en de camper kon niet worden ingenomen. Maar ik had ongeveer tien dagen geleden gebeld of het mogelijk was om de camper een dag eerder in te leveren. In plaats van 26 juli op 25 jul. Dat was geen probleem als het maar voor 3.30 p.m. was. Nou we waren dik op tijd. De mensen van de store met camperartikelen legden uit dat de verhuur een aparte afdeling is en dat zij helaas niet konden helpen. Ze belden wel een nummer voor me en gaven me een dame die misschien kon helpen. Nou ze hielp goed om mijn bloeddruk te doen stijgen. Jammer voor mij en kom de volgende dag maar terug. Maar ik had gebeld en het kon wel op de 25ste. Fout van het verhuurbedrijf dus. Sorry, maar ik moest de volgende dag terugkomen. Ik vertelde haar dat het niet ging, we hadden immers een huurauto geregeld en een hotel geboekt, en ik de camper zou achterlaten met de sleutels en dat later in de week ik wel een keer langs zou komen. Het was hun fout en niet die van mij. Toen kreeg ik een andere dame aan de telefoon. Die slaagde er zo waar in om ergernis om te zetten in agressiviteit, de bi… Er was geen enkel begrip. Zondag gesloten. Doei. En alle schade aan de camper als ik hem zou laten staan waren mijn verantwoordelijkheid. Ik maakte nog een keer duidelijk op een ietwat harde toon dat ik een huurauto moest ophalen en naar een hotel ging wat geboekt was en dat de camper niet mee ging en bij hun bleef. Zij maakte weer duidelijk dat ik een contract had tot maandag en contract is contract. Het was mijn probleem. Ik heb daarop het gesprek beëindigd op de beste manier. Hoorn erop.. Je zou bijna hopen dat ik een hartaanval had gekregen van de opwinding. Had ik haar kunnen sewen voor een paar miljoen. Maar goed. We hebben de camper laten staan en zouden om acht uur de volgende morgen op de stoep staan. Wel de sleutels meegenomen. Wilma en ik zijn met een taxi naar het vliegveld gegaan om de huur auto op te halen. Helaas kon dat niet dichterbij. Duurde een klein half uurtje en weer een half uurtje terug. Jongens mee in de auto en op naar het hotel. Dat bleek niet ver weg te zijn. We bleken een mooie kamer te hebben, beter gezegd drie kamers. Twee slaapkamers, één voor de jongens met twee tweepersoonsbedden en één voor Wilma en mij met een kingsize bed.. We hadden ook allebei een eigen badkamer, erg handig. Verder is er nog een woonkamer met een keuken. En alle kamers voorzien van een televisie. Helaas alleen in de woonkamer een DVD speler. Je kan niet alles hebben. We hadden intussen al veel trek gekregen. Het was inmiddels na tweeën en we hadden ontbeten om negen uur. Dus de auto gepakt om te kijken of we ergens wat konden gaan eten. Het bleek dat aan de andere kant van de weg waaraan het hotel ligt een aantal restaurants zijn. We hadden dus ongeveer 150 meter gereden. We begonnen echte Amerikanen te worden. We hadden de keuze uit Italiaans, Chinees, Mexicaans , Steak of gewoon hamburger. De keuze viel op de Mexicaan. En dat bleek een zeer goede beslisisng. We waren de enige klanten in een gezellige gelegenheid. De ober verzorgde eerst wat te drinken en bracht de kaart. Hij raadde ons een voorgerecht aan en we moesten zeker de eigengemaakte guacamole proberen. We besloten één portie van het aanbevolen voorgerecht te nemen en een portie nacho’s met dipsaus. De nacho’s en de dipsaus waren lekker maar het andere voorgerecht, nacho’s met kippenvlees, kaas, salade en nog meer, was echt geweldig. En veel. We hadden net z’n vijven genoeg aan de twee voorgerechten. De hoofdgerechten bleken ook duidelijk van een overmatige afmeting. Ook lekker maar iedereen begon aardig overvol te zitten. Wilden we nog een nagerecht? Nou de jongens wilden toch nog wel een ijsje. Het ijsje bleek geen ijsje maar een reuze bal ijs in een soort koek. Met moeite en hulp ging het toch op. We hadden echt voortreffelijk gegeten en dat voor $ 130. Nou waren we niet veel aan drinken kwijt. Als je soda neemt (Cola, Sprite, Fanta, etc.) schenken ze continue je glas bij of geven ze je zelfs iedere keer een nieuw glas drinken. En dat kost je alleen het eerste glas. Dat is heel gewoon in Amerika en het scheelt dus lekker. Na het eten hebben we weer 150 meter met de auto afgelegd naar het hotel. Daar even lekker rustig aan gedaan. Om een uur of vijf hebben we weer de auto gepakt om een beetje de omgeving te bekijken en misschien wat te shoppen. We hebben bij een outlet de auto geparkeerd en zijn allerlei winkels ingegaan, onder andere Reebok, Nike en Ecko. Jeffrey heeft een paar Converse schoenen voor $ 20 gekocht. Daan twee t-shirts en een paar schoenen van Ecko. De schoenen stonden er voor $ 60, wat wij al goedkoop vonden. Bij de kassa bleek dat ze $ 30 kostten. Daarna zijn we een supermarkt gaan opzoeken om wat drinken voor op de hotelkamer in te slaan. Wat was het een gekkenhuis. Dat waren we niet meer gewend. In andere delen van Florida was het lekker rustig, stonden bejaarden je vriendelijk en rustig te helpen maar in Orlando is het hectisch. Je verlangt meteen weer terug naar de rust. Terug in het hotel nog even op internet gekeken voor de volgende dag. Verder een beetje zappen en dan slapen want we moesten de volgende dag weer vroeg op om eerst naar het camperverhuurbedrijf te gaan en dan door naar Epcot. Maar goed ook want Jeffrey had het zwaar. Elk moment en iedere plek probeerde hij te benutten om even de oogjes dicht te doen. Maar telkens weer werd hij gestoord. Ja, vakantie is topsport.
Vorige Volgende