Saturday July 10
Lekker geslapen. Niet koud gehad. Na het ontbijt zijn we naar de front office gegaan om te kijken wat een airboat tochtje ons zou gaan kosten. Dat bleek mee te vallen. Voor $ 22 een tochtje van 40 minuten en daarna nog een voorlichting over dieren. De man bezat ook een flinke dosis humor. De tocht begon uitstekend. Na nog geen 30 meter varen kwamen we de 1e alligator al tegen. Toch wel heel bijzonder. De alligators zijn volstrekt niet bang en zwemmen gewoon op de boot af, kijken een beetje en gaan weer verder.
De bestuurder vertelde ons veel over de Everglades en de dieren die daar leven. Er leven ongeveer anderhalf miljoen alligators. We hebben ook bijzondere vogels, schildpadden en veel vissen gezien. Eenmaal op het “Saw grass” werd geadviseerd om de oordoppen in te doen want we gingen snelheid maken. Prachtig dat scheuren over die vlakte. Scherpe bochten en driften. Ik wil wel zo’n ding voor me verjaardag. Op de terugweg en we weer langzamer over het water gingen hebben we nog een paar alligators gezien. Terug aan de wal kregen we een uitleg met de nodige humor weer over een aantal diersoorten zoals een schorpioen, pad, stinkdier en natuurlijk een alligator. Hij liet zien wanneer een alligator toehapt. Tenslotte was er de gelegenheid om voor een paar dollar met een alligator in je handen op foto ter gaan. Dat hebben de jongens dan ook natuurlijk gedaan.
We waren allemaal erg enthousiast over de tocht en de uitleg daarna. We zijn hierna weer verdergegaan met onze tocht door Florida. We hebben de Tamiani Trail gevolgd richting de westkust. Dit is een nagenoeg kaarsrechte weg dwars door de Everglades. Het landschap veranderd niet veel. Onderweg zijn er talloze aanbieders van airboat tours. Er zijn ook een aantal indianen nederzettingen in een reservaat. Na ongeveer 100 mijl bereikten we het einde wat goed te zien was aan luxe oorden langs de weg. In de buurt van Naples waren ook een groot aantal golfbanen en country clubs te zien. Op weg naar Fort Myers zijn we even gestopt voor een Subway lunch en de nodige boodschappen bij Publix. Deze keer wat ander vlees ingekocht. Om een uur of drie waren we bij de voorziene campground aangekomen. Er was nog voldoende plaats. De pech was dat het internet er bij hun uit lag en pas maandag weer gemaakt zou worden. Weer geen internet. En dat in de US. De jongens gingen weer eens zwemmen en Wilma en ik zijn naar de foto’s gaan kijken en wat administratieve zaken gaan afhandelen. De jongens waren weer snel terug aangezien de pool wat klein was en voorzien van veel oude mensen. En dan kan je je niet voldoende uitleven. Nog even het laatste stukje van Uruguay tegen Duitsland meegenomen en daarna een Lama’s DVD met z’n allen gekeken. Het was buiten wel erg warm. ’s Avonds weer de gebruikelijke BBQ handelingen. BBQ pakken, kolen, aanmaak blokjes aansteken en tenslotte het rooster er op. En dan merk je dat je het rooster op de vorige campground heb laten liggen. Shit. Er bleek ook geen campwinkel te zijn. Gelukkig zat er bij de camperspullen wel een soort grillpan. Wel wat klein maar het ging er goed mee. De Sirloin steaks waren lekker maar het stuk Tenderloin lapjes waren echt perfect. Wel twee keer zo duur maar zeker twee keer zo lekker. Als haasbiefstuk. Daarna nog een prima hamburger. Heerlijke meloen, stokbrood met knoflookboter en een yoghurtje toe. En dat allemaal begeleid door een heerlijk biertje. Helemaal top. ’s Avonds besloten Bas en Jeffrey om hun trainingsprogramma op te pakken en gingen een conditieschema uitvoeren. Ze kwamen ietwat bezweet terug. Dus nog maar een jump in de pool. Daarna nog even naar Crediteuren Debiteuren gekeken en tenslotte gaan slapen.